ولی فقیه در حکومت دینی وظایف سنگینی به عهده دارد. یکی از مهمترین وظایف رهبری در نظام اسلامی مراقبت پیوسته در جهت تکامل اجتماعی است. بنابراین یکی از اولین خطرات برای رهبری این است که الگوهایی که جهت شیب تکامل اجتماعی و اختلاف سطح تکامل اجتماعی و جریان تکامل اجتماعی را درست می‌کنند؛ در مقابل جهت تعیین شده توسط رهبری باشند.
به عنوان مثال در یک جامعه این دانشگاه است که نظام فکری را درست می‌کند. حال اگر این نظام فکری وام گرفته شده از پارادایم های غیر بومی و غیر دینی باشد روشن است که به هیچ روی از آنها الگو و برنامه پیشرفت و عدالت هم جهت با منویات رهبری به دست نخواهد آمد. ثمره چنین تقابلی در بلند مدت تهدید جدی ولایت فقیه به وسیله مفاهیم و ادبیات علمی غیر بومی است. امری که چندان عجیب نیست حتی اگر وحدت و امنیت ملی نیز در صورت بی اعتنایی به آن به خطر بیافتد.
خصوصا با عنایت به این مهم که متکفل وحدت و امنیت ملی و حفظ هویت واحد اجتماعی در عرصه بین المللی و در برابر سایر ملت ها در درجه اول رهبری است، باید دقت داشت که اگر چه امنیت ملی تعریفی در سطح خرد دارد ولی در سطح کلان و توسعه نیز معنای خاص خود را داشته و توجه جدی می طلبد. معنای تعریف خرد امنیت ملی این است که مثلا چه کسی به مرزها حمله می‌کند و چه کسی حمله نمی‌کند. ولی معنای امنیت در سطح کلان و توسعه این است که اگر ملت در جریان تکامل عقب بیافتد خواسته یا ناخواسته در نهایت باید تسلیم استکبار شود.
اینجاست که اصلی ترین وظایف رهبری خود نمایی می کند: یعنی توسعه امنیت، اقتدار و وحدت ملی.
هم از این روست که ولی فقیه حقیقتا سرپرست تکامل جامعه می‌باشد. یعنی وقتی جامعه به عنوان یک سیستم واحد ملاحظه شود؛ سرپرست تکامل جامعه اوست. شئون اساسی جامعه و متغیرهای اصلی آن را هم باید رهبری حفظ کند و اجازه ندهد دست دشمن بیافتد. بدیهی است برای ایفای چنین وظایف سنگینی باید بزرگترین مقدورات در اختیارش گذاشته شود و الا وی قادر به انجام این وظایف نخواهد بود.
در بین همه اختیارات مورد نیاز رهبری در عرصه های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی یکی از اصلی ترین این مقدورات، توسعه فرهنگی در زیر ساخت فرهنگ و روش هاست. زیرا فرهنگ در حقیقت به الگو منتهی شده و نقش قانون اساسی فرهنگی را همین منطق هاست که به عهده دارند.
بر این اساس در صورتی که حوزه های علمیه و دانشگاه ها نگاه مسوولانه به مقوله امنیت ملی داشته و به دنبال دغدغه های به حق رهبری در عرصه علوم انسانی ـ به عنوان ابزار تصمیم سازی برای اداره کنندگان نظام ـ باشند باید نقطه کانونی اهتمام خود را بر تحول در منطق و روش تحقیق حاکم بر علوم انسانی بر اساس مبانی اسلامی ـ انقلابی بومی قرار دهند.
قدم اول در این جبهه فرهنگی و جنگ نرم نقد شجاعانه و روشمند است. اعم از نقد وضعیت، نقد نقدها و نقد روش ها. باید برای همه اهل فکر این دیار روشن کرد که در اصل، اساسی ترین ابزارهای هماهنگ سازی اجتماعی که در اختیار رهبری است بر پایه همین روش ها شکل می گیرند. بنابراین در شرایط حساس کنونی ارتقای کارآمدی آنها در جهت تعیین شده توسط ولی فقیه بنیادی ترین کمک مجامع آکادمیک کشور به رهبری است. غفلت از توسعه و تقویت علمی ابزار مدیریت رهبری نیز در بلند مدت از اساسی ترین تهدیدات ولایت فقیه و به تبع آن وحدت و امنیت ملی است. پس باید همت مضاعف کرد و...
